NOTICE: Most content here has been moved to my new website: www.pa3hcm.nl (online from January 1st, 2014). However, some content of my old website remains available here for historic purposes.

 

 

Scuba Diving Holidays E-mail

Berlijn 1998

Inleiding

Tussen 2 banen is het fijn om even wat ontspanning te hebben, dus tussen kerst en oud & nieuw ben ik even een paar daagjes weggeweest naar Berlijn. Ferry ging ook mee, even weg van zijn studie.

Inhoud

Zondag 27 december

Om half negen vertrek ik, met mijn spullen in de auto, richting Huissen, om Ferry op te halen. Vandaag gaat de reis naar Berlijn, een bijzondere stad in voormalig Oost-Duitsland. Wat zal er nog te zien zijn van de toenmalige opsplitsing? Ongetwijfeld zal er veel gebouwd en verbouwd worden, dus we zullen wel vaak tussen de stijgers door moeten kijken.

Potzdamer Platz
Berlijn centrum: nu een enorme bouwput met hier en daar nog een herinnering aan de opsplitsing, maar straks geheel nieuw en futuristisch opgezet.

De route gaat via Apeldoorn en Enschede over de Duitse grens, om via Osnabruck, Hannover en Braunschweig naar onze bestemming te rijden. Opmerkelijk is de voormalige grensovergang tussen het toenmalige Oost- en West-Duitsland. Wachttorens, beton en hekwerk herrinneren nog aan deze zwarte bladzijde van de Duitse historie. Nou ja, bladzijde, boeken vol zijn er over geschreven, maar daar zullen wij ons niet zo mee bezighouden. Wij kunnen onze tijd in die stad wel beter besteden!

Na nog geen 6 uur rijden komen we in Berlijn aan. Alleen... waar is onze jeugdherberg? De straat staat niet op onze stadsplattegrond. Gelukkig kunnen we bij een andere jeugdherberg wel achterhalen hoe we bij de Jugendherberg Ernst-Reuter kunnen komen. Rond 17 uur zijn we dan toch op de plaats van bestemming. De herberg ziet er keurig uit. Het personeel is vriendelijk en behulpzaam.

We laten de spullen achter op onze kamer en gaan gelijk weer terug naar het stadscentrum. Bij de futuristische Alexanderplatz genieten we van Chinees eten, want in Londen aten we de eerste dag ook Chinees. Ferry vindt dat we daar een traditie van moeten maken. Nou, voor mij mag het, want ik vind Chinees altijd heerlijk! En ook in dit restaurant was er prima eten. Na zo'n reis is een stevige maaltijd wel welkom!

Kerstverlichting
De kerstdagen zijn net voorbij, maar Berlijn is nog versierd met fraaie kerstverlichting in de winkelstraten.

We lopen door de bekende straat "Unter den Linden". Langs deze straat staan vele grote oude gebouwen, zoals de staatsbibliotheek, de universiteit, de dom en het operagebouw. Een zoektocht naar een toilet eindigt via vele straten in een leuke Irish Pub, waar we de rest van de avond doorbrengen. We praten over onszelf, over de huidige situatie en over de toekomstplannen. Diepgaande gesprekken onder het genot van een glas Kilkenny en cola. De pub is gezellig, dus dit zal wel ons stamcafe voor deze dagen worden.

Maandag 28 december

Door het enigszins luidruchtig slapen van Ferry (dit is een nette uitdrukking voor snurken) ben ik nog niet helemaal uitgerust, maar ik ben niet het enige slachtoffer: een jongen uit Breda, die ook op onze kamer slaapt, had gelijke klachten.

Op aanraden van de altijd vrolijke herbergier kopen we een dagkaart voor het openbaar vervoer. Voor nog geen 8 DM kun je in heel Berlijn gebruik maken van alle denkbare vormen van openbaar vervoer. De stad heeft een uitgebreid netwerk van bussen, metro's (U-Bahn), S-Bahn en trams.

Ons eerste doel is "Checkpoint Charlie". Dit was jarenlang de belangrijke verbinding tussen oost en west. Het museum is snel gevonden, het vertelt het verhaal van de vele manieren waarop mensen over de muur probeerden te komen. Van tunnels en speciaal geconstrueerde ladders tot vliegtuigjes en mini-duikboten. De vele foto's laten een diepe indruk achter over deze vluchtpogingen, al dan niet geslaagd. Weer buiten gaan we op zoek naar de eigenlijke grenspost. Het is even zoeken, maar achter lelijke schuttingen en reclameborden vinden we, op een soort bouwplaats, de wachttoren. De bevolking van Berlijn wil niets meer met Checkpoint Charlie te maken hebben, zij willen eigenlijk dat alles verdwijnt. Wel jammer van zo'n historische plaats. Enigszins teleurgesteld lopen we weer terug naar het metrostation.

We moeten nog naar de VVV. Na wat zoeken vinden we een adres: Martin Luther Strasse 105. Met de metro dus naar een naburig station. Helaas zitten we aan het verkeerde uiteinde van de straat, dus dat wordt even lopen. Na een half uur zijn we eindelijk bij nummer 105, maar... dit is alleen het postadres! Geen informatie dus over Berlijn. De omgeving is trouwens niet onaardig. Het straatbeeld wordt overheerst door het "Rathaus Schönefeld", omgeven door diverse senaatsgebouwen en een parkje.

Rathaus Schönefeld
Rathaus Schönefeld en het bijbehorende parkje, aan het einde van de Martin Luther Strasse.

Opnieuw nemen we de metro, nu naar de "Potsdamer Platz". Hier komen we terecht in een reusachtige bouwput. Er wordt hard gewerkt aan het nieuwe centrum van de stad, met kantoren, theaters, winkelcentra en stations. Enkele gebouwen naderen al hun voltooiing, zoals het futuristische Sony-gebouw. Vanaf de "Info-box" hebben we een goed overzicht over de bouwwerkzaamheden. De horizon wordt overheerst door tientallen hijskranen. Ik ben benieuwd hoe deze omgeving er over 10 jaar uit zal zien. Aan de andere kant van de Info-box hebben we een hele andere blik op Berlijn: enkele stukken muur, een wachttoren en oude vervallen gebouwen. Op de achtergrond staan de saaie flatgebouwen, zoals je die veel tegenkomt in het voormalige oostblok.

Potzdamer Platz
Potzdamer Platz, centrum van de grote bouwput van Berlijn. Sommige gebouwen naderen hun voltooiing al, zoals links het Sony-gebouw.

Van de Potsdamer Platz lopen we naar de "Brandenburger Platz". Hier bekijken we de "Brandenburger Tor". De paarden bovenop dit bouwwerk kijken weer de oorspronkelijke kant op, nadat dit standbeeld enige jaren geleden een opknapbeurt heeft gehad.

Brandenburger TorBrandenburger Tor - Standbeeld
De Brandenburger Tor, na de oorlog niemandsland, maar nu weer gewoon een stukje van Berlijn. Rechts het standbeeld dat bovenop het bouwwerk staat.

Onder de Brandenbruger Tor gelopen komen we weer op "Unter den Linden", waar we in een zijstraatje en kop soep nuttigen, met zicht op naburige hijskranen. Tijdens deze lunch schrijven we ook de ansichtkaarten, o.a. eentje naar onze vriend Jaap (momenteel voor studie in Amerika) met daarop vele hijskranen. Jaap gaat aankomende zomer naar Berlijn, en met die kaart heeft hij alvast een goed beeld van de stad...

Enige tijd later lopen we langs de Charlottenburg. Dit paleis ziet er werkelijk prachtig uit. Het is heel breed, en de hoofdingang is ook zeer indrukwekkend. Helaas kunnen we niet naar binnen, want juist op maandagen is het palijs gesloten.

Charlottenburg
Het prachtige paleis "Charlottenburg".

Het is inmiddels eind van de middag, dus besluiten we nar de Savignyplatz te gaan. Volgens het roodharige barmeisje van de Irish Pub zou hier een bioscoop moeten zijn waar niet-nagesynchroniseerde films worden vertoond. De bioscoop kunnen we helaas niet vinden. We lopen door naar de "Kurfürstendamm" waar we in een andere bioscoop nogmaals informeren. Zij verwijzen ons naar "Babylon" in de roemruchte wijk "Kreuzberg".

De maag knort al behoorlijk, dus eerst maar even wat eten. Het is even zoeken, want op de Kurfürstendamm zitten vooral de wat duurdere restaurants. Een Joegoslavisch restaurant valt uiteindelijk wel binnen ons budget.

Na een redelijke maaltijd gaan we op weg naar Babylon. Hier draaien 2 films: "The Truman Show", welke we beiden reeds hebben gezien, en een onbekende film genaamd "Pecker". Na wat twijfelen gaan we toch maar naar "Pecker", in de hoop dat dit een leuke film is.

Nou, "Pecker" had wel wat grappige scenes, maar toch is het niet bepaald een succesnummer. Dat is althans onze mening, want enkele mensen in de zaal moesten toch veel lachen, en de zaal zat trouwens ook bijna vol. Vreemd allemaal...

We sluiten de dag wederom af in de Irish Pub, waar we nog wat over muziek praten, met muziek van U2 op de achtergrond.

In de jeugdherberg praten we nog een tijdje met de jongen uit Breda, totdat we in slaap vallen.

Dinsdag 29 december

's Morgens gaan we naar de Berlin Zoo, eigenlijk de "Zoologische Garten" genaamd. Deze dierentuin vindt zijn oorsprong halverwege de vorige eeuw, en behoort daarmee de oudsten van Europa. Dit is aan de gebouwen ook wel te zien, want niet alles ziet er even goed uit. Het aquarium is zeer indrukwekkend, evenals de daarboven gelegen ruimtes met reptielen en insekten. De collectie vogelspinnen zal niet iedereen tot de verbeelding spreken, maar is zeer uitgebreid. Ik heb nog nergens zoveel soorten bij elkaar gezien!

Ook de ruimtes met tropische vogels zijn een bezoek waard. Vele bontgekleurde vogels zijn hier gehuisvest, vaak met zeer mooie geluiden. Het apenhuis is natuurlijk ook leuk, alhoewel ik zelf vind dat de ruimtes vaak wat klein zijn.

Berlin ZooBerlin Zoo
De Zoologischer Garten, vlakbij het zenuwcentrum van het openbaar vervoer, is een waar rustpunt in het hartje van de stad.

Het is druk in de dierentuin. Niet zo vreemd, want het weer is mooi (8 graden, zonnig) en veel mensen hebben deze dagen vrij en trekken met het hele gezin er op uit. Ferry ergert zich een beetje aan de soms schreeuwende en huilende kinderen, maar dat mag de pret toch niet drukken. Urenlang weten we ons hier in de dierentuin te vermaken.

Weer uit de dierentuin gaan we naar de Kurfürstendamm, waar we bij "Hertie" een eenvoudige maaltijd nuttigen. Hertie is een van de grote warenhuizen van Berlijn. Je zou hier best een tijdje rond kunnen kijken, maar onze voeten doen zeer van het geslenter. We duiken nog een tijdje een gigantische CD-winkel in: "WOM" (World Of Music). De prijzen zijn vergelijkbaar met die in Nederland. Ondanks de enorme collectie nemen we toch niets mee. We maken er een rustige middag van, en gaan bijtijds terug naar de jeugdherberg om daar in de buurt wat te eten.

De Italiaan in "Alt-Tegel" smaakt uitstekend. Een pizza voor Ferry en een bord Spagetti voor Ernest, soep vooraf en ijs na. Met een volle maag keren we terug naar het centrum, je raadt het al: naar de Irish Pub. We vermaken ons daar uitstekend, met diverse pen-en-papier spelletjes, zoals lingo, galgje, 4-op-een-rij en het wat minder bekende spel forten.

Woensdag 30 december

Deze ochtend vertrekken we met de auto naar Potsdam, een stadje dichtbij Berlijn. Potsdan lag voorheen in Oost-Duitsland. Dit is duidelijk te zien aan de vele saaie flatgebouwen en verwaarloosde huizen. Potsdam was vroeger een zeer fraaie stad met kapitale woningen en een flink aantal paleizen. De paleizen zijn goed onderhouden, maar de oude villawijken zien er troosteloos uit. Er wordt hard gewerkt om deze weer op te knappen, maar dat kost natuurlijk heel veel tijd en geld.

Sanssouci Palais
Het Sanssouci Palais (1747), een protserig paleis in met Sanssouci Park van Potsdam.

We brengen een bezoek aan het Sanssouci Park, waar een aantal paleizen staan. Het Palais Sanssouci ziet er mooi uit met zijn lichtgele muren en vele beelden. Het paleis ligt op een heuvel met druivenstruiken. Deze druiventuin ziet er nu triest uit, maar dat is geen wonder in december. Aan de andere kant van het park staat een nog veel imposanter paleis: Das Neue Palais. De stijl is totaal anders. Opvallend zijn de honderden beelden die op en rond het gebouw staan. Helaas zijn de entreeprijzen vrij hoog, dus gaan we de gebouwen maar niet van binnen bekijken.

Das Neue Palais
Aan de andere kant van het park staat Das Neue Palais (1769), een totaal andere stijl, maar met de vele beelden net zo protserig als Sanssouci Palais.

We gaan naar het centrum van Potsdam. We lopen door de winkelstraten, op zoek nar een plek waar we een kop koffie kunnen drinken. Na een half uur komen we er eindelijk eentje tegen. De winkelstraten hebben trouwens iets vreemds. Er is gewoon geen sfeer, er lopen weinig mensen terwijl de winkels toch open zijn, er staan weinig verkoopwaren op straat. Niet echt gezellig dus.

We gaan terug naar Berlijn. In een winkelcentrum dichtbij de Alexanderplatz nemen we een kop soep. Daarna lopen we naar de Dom om deze van binnen te bekijken. Het interieur is indrukwekkend. Geen groot schip (zoals meestal) maar een enigszins ronde ruimte. Een enorme koepel een een redelijk klinkend orgel zijn de blikvangers. Een bewaker wordt door iemand afgeleid. Hiervan maken we dankbaar gebruik om gratis naar het dak van het gebouw te gaan. 254 Treden worden beloond met een mooi uitzicht over de omgeving. Helaas is het niet zo helder, dus echt ver kun je niet kijken, maar de gebouwen rondom "Unter den Linden" zijn goed te zien.

Potsdam
Het winkelcentrum van Potsdam, vreemd zonder al die lichtreclame die we hier in het westen gewend zijn.

Met de U-Bahn reizen we nar de Savignyplatz om een steakhouse op te zoeken. Helaas... geen steakhouse te vinden, dus toch maar even doorlopen naar de Kurfürstendamm waar we wel steak kunnen eten.

's Avonds staan we voor het gloednieuwe Imax-theater, maar jammergenoeg zijn alle voorstellingen reeds uitverkocht. Vroeger dan gepland komen we dus weer aan bij ons stamcafe, waar we deze laatste avond in Berlijn doorbrengen.

Donderdag 31 december

Om 9 uur verlaten we de jeugdherberg om weer naar huis te gaan. De terugreis zal vast nog sneller gaan dan de heenreis, want we weten nu de weg wel door Berlijn.

Onderweg denk ik terug aan de afgelopen dagen. Het is toch een hele bijzondere stad, anders dan andere steden. De meeste steden ga je heen voor de mooie gebouwen en om wat vermaak te vinden, maar Berlijn is anders. Het samengaan van Oost- en West-Berlijn is nog maar 10 jaar geleden. De opsplitsing heeft duidelijk sporen achtergelaten, welke de stad een bijzondere bijsmaak geven, soms positief, soms ook negatief. Voorlopig hoef ik er niet meer heen, maar over 10 of 20 jaar, als het nieuwe centrum is gerealiseerd, zou ik dat nog wel een keertje willen bekijken. Maar dan heb ik aan een dag wel genoeg. 3 Dagen is precies genoeg om de stad enigszins te leren kennen. Ik zou het hier denk ik geen 2 weken uithouden.

We passeren weer de voormalige grensovergang. Onderweg hebben we nog problemen met het vinden van een benzinepomp, maar op mijn laatste restje gas weten we toch nog een pomp te vinden, in een klein plaatsje langs de snelweg. Normaal heb je iedere 10 km een benzinepomp langs de snelweg, maar wanneer je er eentje nodig hebt kom je er geen tegen. Murphy is blijkbaar ook in Duitsland aanwezig.

Ik zet Ferry thuis weer af, waar we nog even met de thuisblijvers napraten over de reis, waarna ik doorrijd naar mijn eigen huis. De vakantie zit er weer op!


Why doesn't Tarzan have a beard?