Madagascar 2000 - Reisverslag - dag 20

Ifaty: Walvissen

We hadden er thuis al iets over gelezen: in juli en augustus schijnen er veel walvissen hier langs te zwemmen. Thuis denk je nog: "Ach, leuk meegenomen", en deze ochtend gaat het dan echt gebeuren! We gaan met een motorbootje de zee op. Eerst moeten we nog door het rif, dat een paar kilometer voor de kust ligt. Hier schijn je overigens heel mooi te kunnen duiken en snorkelen, maar een meisje uit de andere Summum-groep had haar voet opengehaald aan het rif. En nu we met de boot bij het rif zijn mag het wel duidelijk zijn hoe dat is gekomen, want de golven zijn hier enorm hoog. De boot stuitert over de golven, regelmatig maken we flinke sprongen. Iedereen moet zich echt goed vasthouden. Niet iedereen vind dit het leukste stukje van de tocht. Maar ik vind het juist wel gaaf.

Eenmaal door de branding van het rif zijn we op volle zee, en al snel zien we in de verte wat water omhoog spuiten. Ze zijn er echt!! Gelijk zet de bestuurder koers richting die waterpluimen, en een paar minuten later gebeurt het: recht voor ons, op nog geen 100 meter afstand, springt er ineens een enorme walvis het water uit, en laat zich met een enorme plons weer in het water vallen. WOW!!! Iedereen is helemaal enthousiast, dit was ongelofelijk!

De walvissen komen steeds boven om adem te halen. Na een paar keer duiken ze weer de diepte in. Die laatste duik is prachtig, want dan zie je ook hun staart boven water komen. En dan is het weer afwachten waar ze over een paar minuten weer boven water zullen komen. Ze zijn ook nog wel nieuwsgierig, want ze komen een keer heel dichtbij de boot. Vele foto's worden hier geschoten, en Gaby laat de filmcamera maar gewoon doorlopen om zoveel mogelijk van dit schouwspel erop te krijgen.

Na een uur walvissen kijken moeten we helaas weer terug. Het was een overweldigende ervaring! Wat een kolossen zijn het, en toch zo vreedzaam. En dan die staartvinnen die je steeds weer ziet, echt schitterend. Nee, dit zal ik niet snel meer vergeten.

's Middags krijg ik te horen dat er een stukje verderop een winkeltje is waar ze houtsnijwerk verkopen, en hier gaat waarachtig mijn wens in vervulling: aan de muur hangen 3 houtsnijplaten van "Tin-Tin", de stripheld die hier in Nederland beter bekend is onder de naam Kuifje. Dit had ik niet meer verwacht! Het is nog wel even onderhandelen over de prijs, maar uiteindelijk loop ik trots met mijn buit terug naar ons verblijf. Niels is ook enthousiast, en we leggen zijn platen dan ook even naast die van mij. 6 van die platen bij elkaar, een ware must voor de liefhebber!

Later die middag vraag ik aan Gaby of ze mijn broek weg heeft gelegd. De broek die ik uit het raam had gehangen, hing er namelijk niet meer. Maar Gaby wist van niets. Nou, die broek kan ik dus wel op mijn buik schrijven. De bevolking hier is nogal gebrand op kleding, en konden blijkbaar niet van mijn broek afblijven. Nou ja, als ze er gelukkig mee zijn, ik hoef nu tenminste niet meer zo'n vuile broek mee naar huis te nemen. Maar ik had toch liever gehad dat ze het even hadden gevraagd.

Wat een geweldige dag was dit! Walvissen gezien, Tin-Tin's eindelijk toch nog gevonden. Ja, deze dag kan niet meer stuk.

Ik waag me vandaag ook weer aan het avondeten. Maar terwijl de anderen allerlei lekkere gerechten in het restaurant voorgeschoteld krijgen, houd ik het nog even simpel: mijn voorgerecht is rijst met banaan, en mijn hoofdgerecht is... rijst met banaan. Ja, je moet toch wat als je maag er even niet zo goed tegen kan!

Route