York 1998

Inhoud

Reisverslag:

• Dinsdag 20 oktober
• Woensdag 21 oktober
• Donderdag 22 oktober
• Vrijdag 23 oktober
• Zaterdag 24 oktober
• Zondag 25 oktober
• Foto's

Toeristische informatie:

• Waar ligt York?
• Belangrijk!
• Wat moet je zien in York?
• Winkelen
• Avondje uit
• Ghost Walks
• Interessante links

Dinsdag 20 oktober

"In Utrecht overstappen naar spoor 7, in Duivendrecht spoor 4 ... denk ik", zegt de conducteur, terwijl hij mijn kaartje afstempelt. Hij zegt het op een manier, alsof hij het spoorboekje uit zijn hoofd aan het leren is, en trots is dat hij dat gedeelte al kent.

Ik ben op weg naar Schiphol. Vanmorgen heeft mijn moeder me afgezet op het station in Elst. Vanaf Schiphol vlieg ik straks naar Leeds, om daar vervolgens de trein te nemen naar York, het doel van mijn vakantie. Ik had natuurlijk ook de boot kunnen nemen, maar 14 uur op het water had ik weinig zin in, en met het vliegtuig naar Londen was mij reeds goed bevallen. Misschien de volgende keer als ik weer naar Engeland ga, want dat zal zeker gebeuren. Een Email-vriendin, ook gek op Engeland, noemde zichzelf al eens "Anglofiel". Nou, ik denk dat ik ook last van deze "ziekte" heb, zeker sinds 1990, toen ik voor het eerst zonder mijn ouders op vakantie ging. Tweeenhalve week fietsen door Zuid-Engeland, samen met Jeroen, wat een prachtige herinnering blijft dat!

"Utrecht centraal" klinkt er door de trein. Tijd om over te stappen. Spoor 7, de conducteur had zijn lessen goed geleerd.

Een komisch gekrioel van zo'n 10 kleine kinderen bemoeilijkt enigszins weer het instappen. Een lotgenote kijkt mij aan. "Nounou" zegt ze, terwijl ze me vriendelijk toelacht.

Inmiddels heb ik een plekje gevonden. Terwijl ik naar buiten kijk, zingt er ineens door mijn hoofd "koeien, op zaterdagmiddag in de wei, koeien". Waarom hoor ik Brigitte Kaandorp ineens door mijn hoofd? "Een vliegtuig vliegt over, een trein rijdt voorbij". Misschien een eerste teken van vakantiegevoel?

De kinderen staan op het balkon. Voor hen is de trein een heel avontuur. Na 5 jaar OV-jaarkaart is bij mij het plezier van een treinreis sterk verminderd, ofschoon ik er tegenwoordig niet zo'n hekel meer aan heb. Je moet het niet te vaak doen, denk ik.

Op Duivendrecht rijdt de trein op spoor 4 net weg. De trein naar Schiphol is altijd weer leuk om te zien. Een mengeling van nationaliteiten, tussen de vele stropdassen die op weg zijn naar een congres in de RAI. De zon schittert op het dak van de Amsterdam Arena. Zou het weer toch omslaan? Het weerbericht vanochtend op Sky News was niet veelbelovend.

De man tegenover mij in de trein heeft wat moeite om zijn koffer op de plaats te houden. Steeds als de trein optrekt of remt, rolt zijn koffer weg. Wieltjes onder een koffer zijn niet altijd praktisch. Hij is met zijn vriendin op weg naar Israel, voor een vakantie van 3 weken. Eilat, Tel Aviv en Jerusalem staan op het programma.

Op Schiphol gaat het inchecken voorspoedig, en weldra zit ik in het restaurant aan een kop Hot Chocolate en een Sausage Roll. Ofschoon deze luchthaven op papier nog altijd Nederlands is, voel je je hier al echt in het Buitenland. Zoveel nationaliteiten om je heen, vreemde talen. Ik loop nog wat rond tussen de taxfree shops. Over een uur vertrekt mijn vliegtuig.

Vanaf gate D1 word ik samen met nog een aantal reizigers per bus naar het vliegtuig gebracht. Via een trapje gaan we aan boord van de Fokker 100 van Air UK. Het gaat allemaal een beetje knullig, de reden hiervan is een grote verbouwing van de luchthaven, dit alles in het teken van "Schiphol 2015".

De vlucht verloopt uitstekend. Ik zit bij het raam en heb een fraai uitzicht, dankzij de vele gaten in de bewolking. De kustlijn, schepen, booreilanden, een haven, en een grote stad. Weldra landen we op Leeds Bradford Airport.

De douane neemt wat steekproeven, en pikt (natuurlijk) mij eruit. De tas wordt uitgepakt, en er worden wat vragen gesteld. Alles wordt goedgekeurd, mijn portofoon (opgerold in een trui) wordt niet eens opgemerkt, en dat was nog wel het apparaat waarmee ik bij de douane juist problemen zou verwachten.

De dienstregeling van de bussen van de luchthaven naar Leeds is knudde, dus neem ik een taxi. Deze brengt mij naar het treinstation, waar ik de trein naar York neem.

De donkere dieseltrein ziet er aan de buitenkant niet veelbelovend uit, maar het interieur is zeer fraai. Het is erg rustig, de spits is nog niet begonnen. In de coupe zitten slechts 5 personen, terwijl er plaats is voor meer dan 60.

Onderweg passeert de trein veel oude stationnetjes, welke meestal slecht onderhouden zijn, maar er toch leuk uitzien. Een treinfanaat kan wat dat betreft zijn hart hier wel ophalen, zeker ook met een bezoek aan het National Railway Museum. Hoewel ik niet zo'n fanaat ben, ben ik wel van plan om dit museum te bezoeken. Engeland is immers de bakermat van de spoorwegen en natuurlijk de stoommachine.

Door de ramen schiet het landschap aan mij voorbij. Het is heuvelachtig, hier en daar een boom of een klein bosje, af en toe een klein dorpje en voor de rest hoofdzakelijk akkers en grasland, gescheiden door houtwallen.

Als ik op het station van York uitstap, loop ik direct tegen een TIC (Tourist Information Center) op. Mijn eerste zorg, het verkrijgen van een stadsplattegrond, is dus al verdwenen. Ik schaf gelijk een boekje aan met allerlei informatie over York, en neem nog wat folders mee.

De jeugdherberg ligt een stukje uit het centrum, in Clifton. Het ziet er allemaal keurig uit, en mijn reservering is ook doorgekomen. Nadat ik de spullen heb opgeborgen op mijn kamer ga ik eerst maar eens eten. De herberg beschikt over en restaurantje, genaamd "Ebor Restaurant". Het menu van vanavond ziet er goed uit: gebonden kippesoep, en rijst met groente in een of ander sausje, en een toetje. Het smaakt ook prima, dus waarschijnlijk zal ik hier nog wel vaker eten.

's Avonds loop ik weer naar het centrum, naar de pub "King's Arms". Waarom? Volgens een van de folders start hier "The Original York Ghostwalk", wat me een leuke eerste kennismaking met de stad lijkt. Met zo'n 15 man vertrekken we, voorgegaan door de gids, of misschien beter: de verteller. Met veel show vertelt hij op een leuke manier wat historische verhalen, terwijl we langs de diverse gebouwen lopen, die natuurlijk de achtergrond vormen voor die spookverhalen. Het bloed spat eraf, geen hoofd ontsnapt aan de executie. Het lijkt wel op een rondleiding in de Tower van Londen. De verteller speelt ook in op het publiek, wat natuurlijk voor de nodige hilariteit zorgt. Een echte aanrader in ieder geval! Iedere avond, om 20 uur in King's Arms.

Tijdens de wandeling had ik een leuke bar gezien, dus na afloop zoek ik die nog even op. "Henry J. Bean's Bar & Restaurant" is leuk voor mensen tussen de 20 en 30 jaar, dus daar pas ik prima tussen!

Woensdag 21 oktober

Toen ik wakker werd, was het 8 uur. Een teken dat ik dus goed geslapen heb. Ook het ontbijt is goed verzorgd, echt Engels, inclusief eieren, spek, sausages en toast. Er zaten nu ook meer mensen in het restaurant, gisteravond was ik de enige.

De twee Japanse jongens, met wie ik de kamer deel, zitten er ook. Verder een moeder met dochter (neem ik aan), en jong stel, twee mannen van rond de 30 en nog wat anderen.

Tijdens mijn ontbijt zit ik ook te denken wat ik vandaag zal gaan doen. Ik moet in ieder geval zien dat ik een overnachtingsplaats vind voor zaterdagnacht, want dan is mijn huidige herberg reeds volgeboekt. Ik denk dat ik dus eerst maar terugloop naar het Tourist Information Center op het station, en daarna het spoorwegmuseum ga bezoeken.

Terug op mijn kamer kom ik in gesprek met een van de Japanners. Het zijn economie-studenten, die voor 2 weken naar Engeland komen om kennis te maken met de Engelse economie. Londen, Oxford en York zijn de steden die ze bezoeken. Hun Engels is niet zo geweldig, dus het gesprek gaat niet zo vlot, maar met wat gebaren begrijpen we elkaar toch.

Op het station, bij het TIC, informeer ik naar andere herbergen in York. Ik krijg 2 adressen, en de eerste is al gelijk raak. Voor 9 pond heb ik een bed in het York Backpackers Hostel, in het hartje van York. Goedkoper dan mijn huidige hostel in ieder geval, maar ja, die had ik al voor de overige nachten beboekt, dus dat laat ik nu maar zo.

Omdat ik nu toch in het centrum ben, loop ik gelijk maar even door het winkelcentrum. Dit bestaat uit zowel enkele moderne straten, als ook smalle middeleeuwse winkelstraatjes. Ik neem een kijkje in enkele CD-winkels. "Welcome To The Pleasuredome" van "Frankie Goes To Hollywood" is ook hier niet meer verkrijgbaar. Ik kijk of ik nog wat Nederlandse CD's zie, Anouk is hier nog niet doorgedrongen. Bij Virgin hebben ze wat leuke gitaarboeken, maar ik weersta vooralsnog de verleiding om er eentje te kopen.

Op een pleintje kom ik de Japanse jongens weer tegen. Lachend knikken ze naar mij.

Ik koop wat ansichtkaarten, en ga vervolgens naar een Tea Room (Baileys, Museum Street) om deze te schrijven, onder het genot van een kop warme chocolademelk. Ik schrijf 7 kaarten, dat moet wel genoeg zijn.

Als ik de Tea Room verlaat, kom ik vrijwel direct langs een muziekwinkel. Vele gitaren aan de muur, en 1000'en boeken met gitaarmuziek. Opnieuw laat ik mezelf niet verleiden, maar ik beloof mezelf wel om later deze week daar nog eens binnen te stappen.

Met de kortingskaart van de YHA kom ik goedkoop binnen bij het "National Railway Museum". Vele locomotieven, personen- en goederenwagons staan hier opgesteld in een oude remise. Het gebouw op zich is al leuk, zeker met die oude koperen fabriekslampen aan het plafond.

Ik val ergens halverwege in een film over de Engelse spoorwegindustrie. Ik zie voornamelijk vrouwen aan het werk. Aan het einde begrijp ik ook waarom: de film gaat over vrouwen in het spoorwegwezen, die tijdens de tweede wereldoorlog het werk overnamen van de mannen, die naar het front moesten.

In het museumrestaurant neem ik een grote kop tomatensoep met brood. De soep smaakt waterig, de vermicelli en gehaktballetjes moet je er zelf bijdenken. Ook de diet coke heeft een vreemd smaakje. Het restaurant komt dus niet op mijn lijstje van aanraders. Jammer, want lekker eten tussen al die treinen is best grappig. Buiten klinkt het gesis en gefluit van een stoomlocomotief om de sfeer compleet te maken. Kinderen imiteren nog eens vrolijk het geluid van de stoomloc.

Bij de "8217" wordt aan gasten de mogelijkheid geboden om onder het treinstel door te lopen. Grote bladveren, kruk-assen en drijfstangen geven een goede indruk van de kracht van zo'n machine. Een andere loc is helemaal opengewerkt, zodat je alle zuigers en stangen kunt zien bewegen. Dit geeft ook een goed beeld van de werking van zo'n machine.

Bijna verzadigd van alle treinen neem ik nog een kijkje in de museumwinkel. Ik zie o.a. een rood metalen bord ligen met de tekst "Beware of the trains". "Leuk voor op de WC-deur of zo", denk ik bij mezelf. Mijn nieuwe woning moet echter geen studentenflat worden, dus ik besluit om het bord te laten liggen. Ook de mooie prenten laat ik liggen, want ik heb nog geen idee hoe mijn inrichting zal gaan worden.

Ik verlaat het museum en loop de Museum Gardens in. Op een bankje gezeten schrijf ik mijn belevenissen op. Ik bedenk me dat dit de eerste vakantie is, waarbij ik op papier bijna live verslag geef van mijn bezigheden en gedachten. Omdat ik alleen ben, vind ik het prettig om alles op te schrijven. Ik heb niemand bij me waarmee ik mijn ervaringen kan delen, maar op deze manier maak ik dat toch een beetje goed. De duiven, die zich inmiddels rond mij hebben verzameld, tonen geen belangstelling voor mijn verhaal, zij hopen slechts en stukje brood te krijgen. Spijtig voor hun, want ik heb niets bij me.

Het is heerlijk om even in het park te zitten, zeker nu de zon tussen de wolken een gaatje heeft gevonden om mijn even aan te kijken. De duiven hebben de hoop inmiddels opgegeven, en wachten op een volgend slachtoffer. Mijn benen zijn moe van het geslenter, dus ik blijf nog een poosje zitten, genietend van de najaarszon, en kijkend naar de mensen die mij passeren. Jammer dat ik deze bank nu niet kan delen met een vriendin. Een pen en kladblok kunnen dat met geen mogelijkheid vervangen.

Aan de noordzijde van het park loop ik binnen bij de "Parish Church of St. Olave". Mijn oog valt op een houten sculptuur, achterin de kerk. Wat is het? Heeft het een functie? Is het een symbool? De inscriptie schept mij geen duidelijkheid. Helaas is er ook niemand aanwezig die mij uit het duister kan helpen, en dat nog wel in een kerk.....

Aan de zijkant hangt een marmeren steen, in de vorm van een sarcofaag. Daaronder een lijst met namen van militairen die tussen 1914 en 1918 zijn overleden, ongetwijfeld gedurende de eerste wereldoorlog.

Achter in de kerk hangt ook nog een touw van de klokken. "Would you like to try?", staat er op een bordje aan de muur, gevolgd door een uitleg hoe je de klokken kunt luiden. Ik twijfel even, maar laat de klokken toch maar met rust.

Ik dwaal nog wat uurtjes door de stad. Ik denk erover om vanavond naar de film te gaan. In het centrum zijn 2 bioscopen. "City Screen" is dichtbij de "Museum Gardens", maar daar draait vanavond niets. Het filmprogramma ziet er ook wat alternatief uit, niet veel bekende titels. Wat verder weg zit Odeon, dit is een "gewone" bioscoop. Om 8.25 uur draait er een leuke film. Terug in de stad loop ik nog wat winkels in. Ik kom langs HMV, en deze keer neem ik toch maar wat CD's mee. De aanbiedingen zijn enigszins aantrekkelijk, maar de normale CD-prijzen zijn hoger dan in Nederland.

Ik stop Toto, Enigma en Mike Oldfield samen in mijn tas, hopende dat het elkaar niet bijt. "Five Miles Out" van Mike Oldfield stond al lang op mijn verlanglijst, mede ook vanwege de prachtige stem van Maggie Reilly.

Ik haal wat krentenbrood en melk bij "Marks & Spencer" in Parliament Street. Omdat ik de hele dag al gelopen heb, heb ik geen zin om voor het eten nog op en neer te lopen naar de herberg. Op een bankje nuttig ik mijn eenvoudige maaltijd. Daarna look ik nog even door de "Shambles", om vervolgens in Stonegate bij "Ye Olde Starre Inne" een lange rustpauze te nemen. Dit is de oudste pub van York, dus deze pauze is ook cultureel verantwoord.

Weer bijgekomen verlaat ik een uurtje later de pub, op weg naar Odeon. "The Truman Story" wordt de film van vanavond, met o.a. Jim Carrey. Een bioscoopkaartje is hier echt goedkoop. Er zijn kaartjes van 2 en 3 pond, de duurste is voor de betere plaatsen, aangegeven met "superior". Maar zelfs die dure kaartjes zijn nog veel goedkoper dan in Nederland, dus ik besluit om een dure stoel te nemen. Ik zit even later op zo ongeveer de best denkbare plaats van de zaal. Het licht wordt gedimd, het gordijn gaat open, daar gaan we!

De film was leuk! Wel wat ongeloofwaardig, maar het script zit goed in elkaar. De film wordt hier ook in z'n geheel gedraaid, geen irritante pauze, zoals in Nederland meestal het geval is. Ik vind dat perfect zo, want zo'n pauze verpest altijd de sfeer van de film.

Als ik de zaal verlaat, voel ik gewoontegetrouw even in mijn broekzakken of ik alles nog heb. Een goede gewoonte, want ik mis mijn portemonnee! Die moet in de zaal zijn achtergebleven. Ik zoek de beste stoel van de zaal weer op, en gelukkig: dar ligt ie op de grond. Zo zie je maar weer: altijd je spullen in de gaten houden!

Ik loop terug naar de herberg, waar ik in de lounge nog even het verhaal van vanavond op papier zet, alvorens ik naar bed ga. In mijn kamer is er een vierde persoon bijgekomen, die reeds van zijn nachtrust geniet.

Donderdag 22 oktober

Een frisse douche en een stevig ontbijt vormen een goed begin van de dag. De Japanse jongens zijn vanochtend vertrokken naar Londen. Ik ben benieuwd hoeveel mensen er de komende nacht in mijn kamer slapen.

In de lounge hangt een fraaie poster van Dick Turpin, de laatste van meer dan 1000 mensen die werden geexecuteerd in York. Ik denk nog even terug aan de verhalen, die hier tijdens de Ghostwalk werden verteld.

Met deze gedachten vertrek ik richting de Castle Area. Ik maak een kleine omweg, door Homestead Park. De bloemen zijn in deze tijd van het jaar reeds uitgebloeid, maar toch ziet het park er nog kleurrijk uit, door het gebruik van verschilende soorten heesters en conniferen.

Om in de Castle Area te komen moet ik dwars door het centrum. Ik heb alle tijd, dus ik loop even over de Newgate Market, en bekijk wat winkeltjes in de Shambles. Dit is de oudste winkelstraat van York, oorspronkelijk zaten hier de slagers. De brede vensterbanken en de haken aan de kozijnen vormen nog een herinnering uit die tijd, waarmee destijds de vleeswaren buiten werden tentoongesteld. Tegenwoordig zitten hier hoofdzakelijk winkeltjes met snuisterijen en souvenirs, maar de oude sfeer voel je nog wel een beetje. De winkeliers vertellen graag de geschiedenis van deze buurt.

Een stukje verderop zie ik voor en paar pond de CD "Les Chants Magnetiques" liggen, eentje die ik nog altijd graag wilde hebben. Voor die prijs kan ik 'm niet laten liggen! In een tea-room drink ik een kop thee, "Thank you" van Alennis Morisette klinkt zachtjes op de achtergrond, terwijl het roodharige meisje achter de toonbank nog eens vrienlijk naar mij kijkt, zich waarschijnlijk afvragend wat ik hier allemaal opschrijf.

Ik ben inmiddels aangekomen in de Castle Area. Het grasveld met daarop een boom is de vroegere executieplaats. Op de plek van de boom stond vroeger de galg. Het ziet er nu allemaal vredig uit. Om het grasveld liggen de gebouwen van het York Castle Museum. Hier zaten voorheen de gevangenen en ter dood veroordeelden. De trap van de Clifford's Tower ligt precies in de richting van de galg. Ik beklim de 55 treden om de Clifford's Tower van dichtbij te bekijken.

De smalle wenteltrap is al net zo scheef als de muur. Bovenop de muur heb je een prima uitzicht op de stad. St Mary's, All Saints en de Minster zijn hier goed te zien. Ik loop weer naar beneden en verlaat de toren. Terwijl ik de 55 treden weer afloop, kijk ik naar "The Eye Of York". In gedachten zie ik het middeleeuwse publiek om het veld staan, terwijl de veroordeelde statig naar de galg wordt gebracht...

Op een bankje in het nabijgelegen park "St. George's Field" heb ik een mooi uitzicht op de River Ouse. Met een restant krentenbrood probeer ik een koppel ganzen nabij het water te lokken voor een leuke foto. 10 Ganzen eten echter sneller dan ik kan voeren, dus die foto kan ik wel vergeten. Het zijn slimme ganzen, want zodra het brood op is vertrekken ze weer. Even later weet ik toch nog een aardige foto te maken, jawel: inclusief ganzen.

Na een korte wandeling over de Baille Wall kom ik bij Micklegate Bar, een van de mooie stadspoorten van York. In een pub bestel ik als lunch tomatensoep met coriander. Ik heb geen idee wat dat laatste is, ik ken de naam alleen uit een van de shows van Herman Finkers, maar dat is iets totaal anders.

De soep smaakt prima, stukken beter dan die van het spoorwegmuseum. Er wordt een warm broodje bij geserveerd waarop de boter lekker wegsmelt. Ik weet echter nog steeds niet wat nou coriander is. "Tom Cobleigh's Pub" is er in ieder geval weer eentje voor op mijn lijstje. Het is een ruime pub, met een enigszins klassiek interieur. Alleen jammer dat ze geen champignonsoep hebben, want daar had ik eigenlijk meer zin in.

Het is alweer een uurtje later, en ik loop nu door een rustige buitenwijk van York, alngs de Scarcroft Primary School. Dit gebouw zag ik vanaf de Baille Wall, vandaar dat ik even deze kant op gelopen ben. Het is een echt klassiek Engelse schoolgebouw waarbij voor- en achterkant vrijwel identiek zijn (wat is hier eigenlijk de voor- en achterkant?). De ene kant was voorheen de jongensschool, de andere zijde was voor de meisjes. Dit staat ook duidelijk boven de toegangspoorten. Rondom de schoolpleinen staan hoge muren, zodat jongens en meisjes goed gescheiden werden gehouden, en elkaar ook niet konden zien. In het midden van het gebouw zit een schip en een torentje, ongetwijfeld een kapel. Naast het schoolgebouw ligt de "common", een grasveld waarop allerlei aktiviteiten plaats kunnen vinden, van een eenvoudig voetbalpartijtje van de jeugd tot een grootse buurtevenementen. Daarnaast weer ligt een speciaal geprepareerd grasveldje, voor typisch Engelse spelen als Bowls en Croquet.

Ik loop door naar het station om een kijkje te nemen bij de "York Model Railway". De modelbanen zijn indedaad leuk om te zien, maar ik had er toch wel wat meer van verwacht, zeker ook voor de toegangsprijs die men ervoor vraagt.

Ik loop terug naar de jeugdherberg, via de Lendal Bridge. Helemaal fout natuurlijk, nu kom ik weer langs dat leuke muziekwinkeltje op. Ik koop wat muziekboeken, o.a. "Golden Heart" van Mark Knopfler. In "Ye Olde Starre Inne" sluit ik de middag weer af, met een groot glas cola.

Niet zo ver van de pub zit een student gitaar te spelen om wat geld bij te verdienen. Nou ja, spelen, het gaat niet meer, want bijna de helft van de snaren heeft het begeven. Hij heeft een 12 snaars gitaar, ik praat even met hem over dit type gitaar, want ik ben wel benieuwd wat je aan die 6 extra snaren hebt. Leuk om ook een keertje te gaan bespelen, maar eerst maar eens zien dat ik het gewone gitaarspel in mijn vingers krijg.

Terug in de jeugdherberg ga ik even in de lounge zitten om mijn dagboek bij te werken. Er zitten wat Engelse tieners, maar ook wat Nederlandse studenten die in York zijn voor een studie-uitwisseling. Er wordt hard gediscussieerd over de aktiviteiten van vanavond en morgen. Aan de stemmen te horen komen ze uit Twente. Alleen het Engels beheersen de jongeren nog niet zo goed, maar dat is een kwestie van veel doen, en een beetje lef hebben. Zelf was ik op de HAVO destijds ook niet zo goed in Engels, maar tegenwoordig is het voor mij een soort tweede taal.

De groep Hollanders is inmiddels vertrokken. Wat een kabaal maken die toch altijd als ze in het buitenland zijn! Ik blijf nog even zitten, voordat ik ga eten. Misschien dat ik zo nog even met babbeltje maak met het Australische meisje tegenover mij, die nu nog de krant zit te lezen.

Vrijdag 23 oktober

Gisteravond heb ik tot lat met een jongen uit Hilversum zitten praten. Hij slaapt ook op mijn kamer. Hij is op weg naar huis, na 3 weken rondtrekken in Schotland.

Die avond is er ook een hele groep jongeren gearriveerd, samen met enkele begeleiders. Ze zijn hier voor een schooluitwisselingsproject. De begeleiders kun je wel leuk mee kletsen, maar de jeugd is nog wat onwennig en rumoerig. Hun leuke Twentse accent verraadt hun herkomst.

Vanochtend ben ik met de jongen uit Hilversum richting het centrum gelopen. Bij Bootham Bar zeggen we elkaar gedag. Ik loop naar het station, naar het TIC voor informatie over de North York Moors, een natuurgebied ten noorden van York. Hiermee hoop ik een mooie afsluiting te hebben van mijn vakantie. Drie dagen is ruim voldoende om York te bekijken, en bovendien heb ik wel zin om even de natuur in te gaan, ver weg van het drukke autoverkeer. Want ondanks de vele parkeerplaatsen net buiten het centrum is het hier druk, heel druk op de wegen. Bij de oversteekplaatsen moet je soms wel 5 minuten wachten voordat het licht op groen gaat. Dat gaat al snel vervelen, dus je doet gewoon net als iedereen: let niet op stoplichten, maar gebruik je ogen en je gezonde verstand.

In een tearoom aan de Museum Street heb ik de planning rondgemaakt voor vandaag en morgen. Vandaag blijf ik nog in York, morgen maak ik een dagtocht naar de Moors.

Ik ga nog even op een van de vele bankjes zitten in Parliament Street, een van de modernere winkelstraten, die eigenlijk meer op een plein lijkt. Als ik even later weer opsta, en over het plein loop, kom ik toevallig die jongen uit Hilversum weer tegen. Hij stelt voor om ergens een kop koffie te gaan drinken, waar ik mee instem. 10 minuten later zitten we bij Baileys, met koffie en thee, en een stuk warme Engelse appeltaart met ijs erop. We praten weer over van alles en nog wat. Na een uur vertrekken we weer. Hij richting jeugdherberg om van daar uit naar Hull te rijden, ik naar (wat men beweert) het meest indrukwekkende gebouw van York: de Minster.

Op een stoeltje in de Minster gezeten laat ik het interieur op me af komen. De muren zijn licht, dankzij het kalkzandsteen. Het plafond is versierd met vele stenen ornamenten, welke goudgekleurd zijn. Het koor is van dokerbruin hout, met prachtig snijwerk en goudkleurige details. De stoelen en banken zijn uiterst eenvoudig. Het orgel vormt een geheel met het koor. Opvallend zijn de fraai bewerkte orgelpijpen. Ik zou het geluid wel eens willen horen. In zo'n grote kathedraal moet dat seconden lang nagalmen, wat altijd een fraai effect geeft. De muziek krijgt een extra dimensie, waarop de orgelnist geen invloed kan uitoefenen. En dan de baspijpen, hoe zou dit klinken met zo'n houten interieur in dit gedeelte van de Minster? De grote glas-in-lood-ramen zijn zo gedetailleerd, dat ze veel licht tegenhouden.

Op iedere stoel liggen 2 boeken. Een klein blauw boek bevat de gebeden. Boven elk gebed staat gedrukt voor welke dag van het jaar het bestemd is. Het iets grotere groene boek is een gezangenbundel. Verder ligt er nog een zwart kussentje, ongetwijfeld voor het knielen, want de vloer is van koude en harde tegels.

Ik luister nog even naar de geluiden. Een gids, die aan het andere uiteinde van de Minster zijn verhaalt vertelt, is hier nog goed te horen, maar ik kan niet verstaan wat hij zegt, dankzij de galm. Met het geklingel van wat kleine klokjes, waarvan ik de plek zo gauw niet kan bepalen, verlaat ik de Minster weer.

Bijna automatisch loop ik weer het oude centrum in, en loop ik wat winkeltjes in en uit. York lijkt me echt een stad voor mijn moeder, waar ze heerlijk kan gaan winkelen, met haar zus of zo. Die boodschap zal ik haar zeker doorgeven! Ik kan hier zelf ook nog wel urenlang rondkijken in al die boekwinkeltjes en zo, maar ik was bezig met de Minster, en de andere zijde van het gebouw had ik nog niet bekeken. Dus gauw weer weg hier uit die winkels om eerst mijn culturele programma af te werken!

Vanuit Dean's Park het ik nog eens een goed overzicht van de Minster. Hier kan ik nog een tweede foto van de buitenkant nemen, zonder lelijk stijgerwerk dat delen van het gebouw onzichtbaar maakt. De buitenkant vind ik minstens zo indrukwekkend als de binnenkant. Ook de omliggende gebouwen en oude huisjes zijn de moeite waard om even te bekijken.

Het park straalt een zekere rust uit. Hier hoor je de vogels fluiten. Aan de overkant vertelt een gids de historie van de kathedraal. Een paar bankjes verderop zitten 2 meisjes elkaar innig te zoenen. 2 Tuinmannen vegen het pad, terwijl ze een gesprek met elkaar voeren. Een kind huilt in de kinderwagen, voorgeduwd door moeder. Zoveel aktiviteit in het park, en toch is het rustig. Vreemd gewoon... maar wel heerlijk!

Bij de fontijn in Parliament Street, net voor de Disney Store, schrijf ik weer verder. Ik moest een nieuwe pen kopen, want mijn oorspronkelijke pen was leeg. Het was flink zoeken naar een winkel die pennen verkoopt, want ik weiger om zo'n afschuwelijke souvenir-pen aan te schaffen. Op de achtergrond hoor ik een straatmuzikant, die melodieuze klanken weet te produceren op een soort elektronische harp.

Opvallend in York is het aantal fietsen. De fiets is hier een redelijk geaccepteerd vervoermiddel. Op diverse plaatsen zijn wat eenvoudige voorzieningen om je fiets te stallen, en bij stoplichten zijn vaak speciale stroken voor fietsers gemaakt. Alleen in Oxford heb ik een hogere "fietsdichtheid" meegemaakt, Engeland is over het algemeen niet echt fietsvriendelijk.

De jojo is hier momenteel erg populair. Talloze kinderen zie je met dit speeltje rondlopen, waarbij de een de techniek beter beheerst dan de ander. De nog kleinere kinderen zijn hier trouwens helemaal gek van "Thomas the Tank Engine". Allerlei spulletjes zijn hier momenteel van dit leuk treintje verkrijgbaar. In de York Model Railway was ook een modelspoorbaan te bewonderen met Thomas en zijn vriendjes.

Ik sluit de middag traditiegetrouw af in "Ye Olde Starre Inne". Op TV deze keer geen Jerry Springer, maar Snooker: Small vs Burnett. Dit is echt een leuke pub. Weinig touristen, veel Engelsen. Ook een aanrader dus. En hij is gemakkelijk te vinden.

Vanavond maak ik het niet laat, want morgen wil ik al bijtijds de bus naar de Moors halen. En voor die tijd moet ik ook nog ontbijten, uitchecken, en bij de andere herberg weer inchecken. Oorspronkelijk had ik vanavond naar de 96.9 Viking FM Night willen gaan, maar die van half tien tot 2 uur 's nachts, dus dat laat ik maar voor wat het is.

In de jeugdherberg ben ik nog wat vroeg voor het avondeten. Ik ben ook redelijk moe van al dat gewandel, dus ik ga in een luie stoel zitten, vlakbi het raam. Dit voorjaar had ik in Londen een boek van Edgar Allan Poe gekocht, maar ik heb er nog niet veel uit kunnen lezen. Ik ga mijn literaire kennis dus ook maar iets bijspijkeren en lees het verhaal "The Tell-Tale Heart", een echt "Poe-verhaal". Ik lees dit verhaal omdat het ook een van de titels is op de CD "Tales of mistery and imagination" van Alan Parsons Project. Dit is een van mijn favoriete CD's, en hoe meer ik van Poe lees, hoe indrukwekkender ik het album ga vinden.

Na het eten kijk in in het blaadje "What's on?" om te kijken hoe ik de avond zal besteden. In "City Screen" draait een film van Robert Redford, genaamd "The Horse Whisperer". De titel zegt mij helemaal niets, maar toch ga ik erheen, op goed geluk.

De film was heel mooi. Het script was niet zo geweldig, maar het camerawerk verdient een pluimpje. De prachtige landschappen vormden een heel mooi decor. Ik was alleen mijn zakdoek vergeten, want hier en daar ontglipte mij tijdens de film toch een traan.

Zaterdag 24 oktober

Wat een ochtend! Om 7 uur opgestaan, alle spullen snel ingepakt en naar het restaurant voor ontbijt. Tijdens het ontbijt heb ik nog in het Engels met een wat ouder Indisch vrouwtje zitten praten. Aan het einde van het ontbijt vraagt ze of ik uit de Verenigde Staten kom. "No, I'm from Holland" antwoord ik. Ze schiet in de lach en stelt voor om dan maar in het Nederlands verder te praten. Beiden uit Nederland, zonder dat we het in de gaten hadden!

Na het ontbijt loop ik snel naar het Backpackers Hostel. In snelle pas loop ik door York, terwijl ik wat marsliedjes zing en fluit om het tempo hoog te houden, want ik moet in de nieuwe herberg inchecken, en dan proberen om de bus naar Pickering te halen.

Ik zit in de bus, een uur later dan gepland, want het inchecken bij de herberg ging niet zo vlot als gewenst. De kassa had wat kuren, zodat ze geen wisselgeld konden geven. De busrit is saai, mede door de regen. Het landschap is vrij kaal, glooiende heuvels, en de gebruikelijke houtwallen als scheiding tussen de weilanden.

Op het station van Pickering is het een groot toneelstuk, ter ere van "Wartime Weekend". Vele mensen zijn gekleed in oud-militaire pakken en burgerkleding uit de jaren 40-45. Door de luidsprekers op het perron klinken geweerschoten en granaten. De ramen zijn deels afgeschermd met zandzakken, achter het station wordt wat vuurwerk afgestoken (bom-inslagen) en op het tegenoverliggende perron wordt aan het luchtalarm geslingerd.

Eenmaal in de trein, de North York Moors Railway, zit ik met een gezin, allemaal gehuld in oude kleding. Het is erg gezellig en er wordt veel gelachen. De oude stoomlocomotief laat af en toe even de stoomfluit klinken. Jammer dat het zo regent, van het mooie landschap is niet veel te zien. Het "Wartime Weekend" zorgt gelukkig toch voor een hele leuke reis.

In Grosmont (eindstation) verlaat ik even de trein om wat drinken te kopen. Daarna stap ik snel weer in, want het regent behoorlijk hard, en er staat ook een stevige wind. Een wandeling in de omgeving is hierdoor niet bepaald aantrekkelijk. Ik zit nu bijna direct achter de locomotief, de geluiden van de machine zijn goed te horen. In de coupe zit ik nu met een Engels stel (dat hoopte een leuk dagtripje te maken) en een man die in Yorkshire een wandelvakantie houdt. Het weer wordt slechter en slechter, en het gaat ook steeds harder waaien.

Terug in Pickering koop ik gelijk maar een paraplu, zodat ik in ieder geval droog blijf bij de bushalte. Binnen 5 minuten heeft de wind de paraplu echter al overmeesterd, en heeft deze plots een hele andere, maar niet bepaald praktische vorm gekregen. Met wat buigen is hij gelukkig weer in de originele staat terug te brengen.

Een dubbeldekker brengt mij terug naar York, en hoe dichter ik bij de stad kom, hoe beter het weer is. In York is het zelfs bijna droog!

In het Backpackers Hostel wordt ik vriendelijk ontvangen. Het is inmiddels wat drukker geworden. De gasten zijn vooral jongeren, zo tussen de 20 en 35 jaar. Ik nuttig een eenvoudige maaltijd, terwijl ik nog even denk over wat ik vanavond zal gaan doen. Ik heb eigenlijk nog wel zin om een club/disco te bezoeken, maar in mijn eentje zie ik dat toch niet zo zitten. Er is vanavond ook geen concert dat mij aantrekt. Ik denk dat ik maar weer naar de film ga, want dat is hier zo goedkoop. "There's Something About Mary" lijkt me wel een leuke. Voor de verandering ga ik vanavond dus weer naar de bioscoop...

Vooraf ga ik nog en uurtje naar "Phalanx and Firkin", een van de 13 pubs in Micklegate (de straat waar ook de herberg zit). Liefhebbers kunnen o.a. hier meedoen aan "13 for 13". Dit is een toch langs de 13 pubs hier, waarbij in iedere pub een glas bier genuttigd wordt voor 1 pond. Heb je ze alle 13 gehaald, dan heb je recht op een fraai certificaat. Ik houd het toch maar bij een "diet coke", want met bier doe je mij geen plezier. "Phalanx and Firkin" is leuk voor mensen tussen de 25 en 35 jaar, met pop/rockmuziek die niet te hard, maar ook niet te zacht staat.

In Micklegate zit ook een rock cafe, maar daarvoor heb ik niet de juiste outfit bij me, dus stap ik daar maar niet naar binnen. Leuk is ook "Harrys", een bar/disco net naast de Micklegate Bar, en Brubakers, eveneens een bar/disco met regelmatig ook live-muziek en karaoke.

Terug in de herberg praat ik ruim een uur lang met een van de mensen van de herberg. Het zijn bijna allemaal jonge mensen, zo tussen de 25 en 35 jaar, dus ze weten precies wat de wensen van de gasten (voornamelijk jongeren) zijn. We praten veel over herbergen, backpacking, uitgaan in York, en over de verschillen met het stappen in Nederland.

Dit is trouwens de eerste herberg met gemengde slaapkamers, dus jongens en meisjes door elkaar in een slaapzaal. Op zich niets mis mee, het is eigenlijk best wel gezellig. Iedereen houdt ook rekening met elkaar, dus dan is het geen probleem.

De nacht is wat onrustig, een van de meisjes heeft een flinke hoestbui, een jongen snurkt nogal hard, en op de achtergrond klinkt de doffe beat van enkele nabije clubs.

Zondag 25 oktober

Wederom moet ik vroeg op, want ik moet de trein van 8.00 uur naar Leeds hebben. Vandaag reis iok terug naar Nederland, terug naar huis, terug naar mijn dagelijkse leven. Morgen moet ik weer werken, dus lang nagenieten van deze vakantie is er niet bij. Maar ik zal toch proberen om dit gevoel zo lang mogelijk vast te houden. Met een verhuizing in het vooruitzicht (ik schat binnen nu en een jaar) zit een grote vakantie er voorlopig niet in. Misschien dat ik het komend voorjaar nog een paar daagjes wegga, gezellig met een vriend of vriendin. Weer een lang weekend naar Londen of zo. Vakanties naar Schotland of het Lake District moet ik voorlopig maar niet aan denken, tenzij ik natuurlijk een financiele meevaller heb.

Met de trein reis ik naar Leeds, alwaar ik de taxi naar Leeds Bradford Airport neem. Mijn vlucht heeft een uurtje vertraging, dankzij slecht weer op Schiphol. Dat had ik natuurlijk kunnen weten, na het slechte weer gisteren in de North York Moors.

Ik ga maar in het restaurant zitten, daar heb je een aardig uitzicht over het kleine vliegveld. Zo nu en dan start of land er een vliegtuig, maar echt druk is het niet.

Tijdens het wachten denk ik nog even terug aan de afgelopen dagen. Heerlijk om even uit de dagelijkse routine te zijn! York is echt een leuke stad om 2 of 3 dagen in te verblijven. Wie van winkelen houdt, moet hier zeker een keer komen. Het uitgaansleven is ook leuk hier, dus zeker ook geschikt voor jongeren. De gebouwen zijn leuk om te zien, maar bij vele moet je wel de oude verhalen erbij weten. Een stadswandeling of Ghost Walk is dan ook aan te raden. Overigens moet je dan wel de Engelse taal redelijk beheersen, want er is hier niet of nauwelijks informatie in het Nederlands verkrijgbaar.

En dan alle mensen die ik heb ontmoet... Dat is voor mij toch wel de belangrijkste reden om in herbergen te overnachten. Je komt daar zoveel mensen tegen, zoveel nationaliteiten, onvoorstelbaar gewoon. En allemaal hebben ze datzelfde idee: rondtrekken en doen waar je zin in hebt. Wat een vrijheid!

De vlucht verloopt goed, zij het dan met enige vertraging. Op Schiphol neem ik de trein, om over zo'n anderhalf uur in Elst terug te zijn. Mijn gedachten moeten nog omschakelen van het Engels naar het Nederlands, maar dat gaat vrij snel. Toch merk ik dat ik, als ik een paar dagen zo in Engeland ben, dat de Engelse taal weer heel soepeltjes gaat. Het is dan gewoon een tweede taal voor mij, en ik kan dan ook echt leuke gesprekken voeren.

Ik blader nog even door mijn notitieblok, trots op de bijna 50 pagina's die ik volgeschreven heb. Zoveel heb ik de laatste jaren niet meer met de hand geschreven! Het schrijven is mij goed bevallen, iets wat ik de volgende vakantie zeker weer moet doen.....

Inleiding

Van 20 t/m 25 oktober 1998 ben ik op vakantie geweest in York. Dit was de eerste keer dat ik tijdens de vakantie een reisverslag bij heb gehouden. Dit reisverslag staat op deze pagina gepubliceerd.

Omdat ik heel veel informatie over York heb verzameld (zowel vooraf als tijdens de vakantie) leek het mij zinvol om hiervan wat dingen op het net te zetten. Het resultaat vind je in de rechter kolom, onder de foto's. De informatie is vooral gericht op jongeren, zo tussen de 20 en 35 jaar, die een korte vakantie willen maken naar York, of tijdens een langere vakantie in Engeland deze mooie stad willen bezoeken.

Foto's

Klik op de foto's voor een grotere weergave.

Wegwijzer - Als je ooit de weg kwijt bent in het centrum, dan helpen deze mooie wegwijzers je door de stad. Ik heb ze veel nodig gehad, zeker in het begin! Deze staat langs de Museum Street, op de achtergrond zie je de toegangspoort van de Museum Gardens.

Lendal Bridge - Als je door de Museum Street loopt, richting het station, dan kom je over een van de belangrijke bruggen over de River Ouse: Lendal Bridge. De westzijde van de brug is een prima uitgangspunt om de stadsmuren te bewandelen. Aan de overkant (oostzijde) zie je de Lendal Tower.

Ingang National Railway Museum - Langs het spoor, net voorbij het centraal station, vind je het National Railway Museum. Het is de grootste van de wereld, en biedt dan ook een zeer uitgebreide collectie aan stoomlocomotieven en goederen- en passagierswagons.

De Rocket - De Rocket is het allereerste stoomtreintje ter wereld. Vanaf 1803 is men bezig geweest met de ontwikkeling hiervan, in 1829 reedt was eerste echte stoomtrein een feit. Deze foto toont een replica, gebouwd in 1979. De originele staat ook in het museum, althans wat er van over is... In het museum staat een uitgebreide "rocket-collectie".

Stoomlocomotief - Een van de vele stoomlocomotieven in het museum. Deze foto is helaas wat donker, maar het is op zich wel een mooie trein, dus vandaar dat ik 'm toch maar heb gepubliceerd.

Stoomlocomotief - Dezelfde stoomlocomotief als net, maar nu van de achterkant gezien. Hier kun je alle kranen en hendels zien waarmee de machine werd bestuurd.

St. Mary's Abbey - In de Museum Gardens staat de St. Mary's Abbey, gebouwd in 1088 in opdracht van William II, maar in de 16e eeuw werd dit eens zo prachtige gebouw verwoest. De restanten zijn nog steeds te bewonderen, en geven je nog steeds een aardige indruk van de omvang van het gebouw.

Parish Church of St. Olave - De Parish Church of St. Olave staat net achter de Museum Gardens. In York staan veel van dit soort kerkjes.

Homestead Park - Iedere keer als ik van de jeugdherberg naar het centrum liep (of andersom) kwam ik langs de ingang van Homestead Park. Op een zonnige ochtend kon ik het niet laten om even door dit parkje heen te lopen. De herfstkleuren maken het park ook in deze tijd van het jaar zeer aantrekkelijk.

Homestead Park - Nog meer genieten van de mooie herfstkleuren.

Shambles - York kent vele leuke, oude, smalle winkelstraatjes. De Shambles vormen de oudste, uit de late middeleeuwen. De brede vensterbanken waren vroeger van slagers, die daarop hun vleeswaren aan de kopers presenteerden.

Newgate Market - Net achter de Shambles ligt de Newgate Market, een gezellig marktje om even wat rond te neuzen.

Low Petergate - Een van de vele winkelstraatjes met allerlei leuke winkeltjes.

Parliament Street - Ofschoon dit een modernere winkelstraat is, is het ook hier goed vertoeven. De straat is meer een plein, inclusief vele bankjes, een fontijn en straatmuziek.

Clifford's Tower - Restant van York Castle uit de 13e eeuw. Vanaf de toren heb je een leuk uitzicht over de stad, met name ook op de Minster.

The Eye of York - Dit grasveld, ook wel het oog van York genoemd, ligt er vredig bij, vroeger was dit de executieplaats. Waar nu een boom staat, stond vroeger de galg.

St. George's Field - Vlakbij Clifford's Tower ligt St. George's Field, een klein rustig parkje, waar je weer even bij kunt komen van de drukte van de stad. Vanaf een bankje heb je hier een mooi zicht op de River Ouse.

River Ouse - De River Ouse loopt midden door de stad. Er is nauwelijks scheepvaart, behalve een enkel pleziervaartuigje of een rondvaartboot.

City Wall - De middeleeuwse stadsmuur is nog bijna compleet en verkeert in een uitstekende staat. De muur biedt de bezoeker een mooie gelegenheid om een rondje om het centrum te lopen.

Micklegate Bar - Waar een stadsmuur is, zijn ook poorten, "bars" genoemd. Micklegate Bar is er een van. In deze poort zit trouwens ook een klein museum.

Scarcroft Primary School - Ook buiten het centrum zijn vele mooie gebouwen te zien. Niet ver van Micklegate bar zag ik deze mooie basisschool.

York Minster - Weer terug in het centrum, bij het meest indrukwekkende gebouw van York: de Minster. Vooral de glas-in-lood zijn zeer gedetailleerd.

Pickering - De laatste dag ben ik naar de North York Moors geweest, een natuurgebied dat zo'n 50km boven York ligt. Een stoomtrein rijdt dwars door dit gebied, en hier in Pickering moet ik opstappen. Dit weekend is er toevallig "Wartime Weekend", een jaarlijks evenement waarmee men op een leuke manier nog eens terugdenkt aan de tweede wereldoorlog.

Pickering - Op het station is genoeg te beleven. Hier wordt zogenaamd een gewonde afgevoerd, terwijl achter de ramen door de rook van een bom-inslag voorbijwaait.

Pickering - De stoomtrein is inmiddels gearriveerd. Altijd weer indrukwekkend om zo'n locomotief van dichtbij te zien!

Grosmont - Het eindstation ziet er ook prachtig uit, zeker met die ouderwetse spoorseinen erbij.

North York Moors - Het landschap is erg heuvelig, enkele honderden meters boven de zeespiegel. Sommige heuvels zijn helemaal roodgekleurd van de dorre varens, verder zijn ze helemaal kaal. Andere heuvels zijn begroeid met bomen. Jammer dat het weer zo slecht is, het landschap wordt er zo niet mooier op, en de foto's ook niet...

Waar ligt York?

York is de hoofdstad van de graafschap Yorkshire, zo'n 300km noordelijk van Londen.

Belangrijk

Voordat je York gaat bekijken, is het aan te raden om daar eerst een Tourist Information Center op te zoeken.

Neem in ieder geval een stadplattegrond mee. Hierop staat ook gelijk een overzicht van alle bezienswaardigheden, theaters, bioscopen, etc.

Wat moet je zien in York

York Minster
de grootste gotische kathedraal van Noord-Europa en de oudste van Engeland.

Jorvik Viking Centre
geeft een beeld van York, zoals het er zo'n 1000 jaar geleden uitzag.

Clifford's Tower
restant van het oorspronkelijke York Castle, met een aardig uitzicht over de stad.

National Railway Museum
Het grootste spoorwegmuseum ter wereld, een leuk dagje uit voor het hele gezin (zie ook de NRM homepage).

Shambles
Middeleeuws winkelstraatje, ooit de straat van slagers, nu zitten hier allemaal leuke winkeltjes.

City Walls
De stadsmuren, hierover kun je lopen, geopend tussen zonsopgang en zonsondergang. Loop je helemaal rond, dan duurt dat ruim een uur.

Winkelen

York is een ideale stad om een keertje te gaan winkelen. Urenlang kun je hier rondlopen in leuke bookshops, aparte winkeltjes met allerlei frutseltjes en snuisterijen, antiekwinkeltjes, kunst, etc. Natuurlijk zitten hier in York ook alle grote Engelse winkelketens. Loop ook rustig een van de smalle steegjes in ("Snickelways"), hier kom je vaak op hele leuke binnenplaatsen!

Shambles
Shambles is de naam van de middeleeuwse winkelstraatjes. In Deze straatjes kun je al urenlang rondkijken, er is hier zoveel leuks te zien! Loop ook even over de Newgate Market, net achter de Shambles.

Parliament Street
Moderne winkelstraat, waar je ook heerlijk even op een bankje kunt uitrusten en mensen kijken. Hier zitten de grote winkels, zoals Marks & Spencer, Woolworths en The Disney Store.

Stonegate
Veel leuke winkeltjes en restaurantjes. Meestal zitten hier ook wel een of meerdere straatmuzikanten. Als je de straat uitloopt sta je recht voor de Minster. Bezoek hier ook even "Ye Olde Starre Inne", de oudste pub van York.

Avondje uit

York heeft ook 's avonds genoeg te bieden! Bezoek een van de vele pubs, ga naar een theatervoorstelling, concert of film, ga swingen in een van de clubs en discotheken, etc... Een overzicht van wat er allemaal te doen is, vind je in het maandblad "What's on", dat gratis verkrijgbaar is bij o.a. het Tourist Information Centre.

Zaterdagavond is DE avond om uit te gaan. In Micklegate is altijd wel wat te doen, vooral voor jongeren. Veel pubs, disco's en clubs. Ga wel op tijd! Het uitgaansleven begint zo rond 19.00 uur, pubs sluiten (zoals overal in Engeland) al om 23 uur, alleen de clubs (entree vereist) blijven langer open.

Jongens opgelet: Schrik niet van de meisjes die hier rondlopen. Benen, onderbuik en hals bloot, ongeacht de buitentemperatuur. Ik kan me niet voorstellen dat ze het warm hebben!

Ghost Walks

Ik heb ze niet gezien, maar toch moeten er in York heel veel zijn: geesten. Volgens de kenners is York de stad met de meeste geesten van heel Engeland! Ga mee met een van de Ghost Walks, en hoor wat er voorheen allemaal in York gebeurd is. Horror met een glimlach. Het is wel belangrijk dat je de Engelse taal goed beheerst!

Interessante links

York Tourism Bureau
Homepage van het toeristenbureau van York.

This Is York
Uitgebreide site met heel veel informatie over York.

Yorkshire Tourist Board
Site van het toeristenbureau van het graafschap Yorkshire. Kijk hier voor dingen die je allemaal in de omgeving van York kunt doen!

BTA - British Tourist Authority
Homepage van het Brits Toeristenbureau, geeft algemene informatie over Engeland. BTA heeft ook een kantoor in Nederland:
Brits Toeristenbureau
Stadhouderskade 2
1054 ES Amsterdam
Tel: 020-6890002
Fax: 020-618.6868

Railtrack
Railtrack is de beheerder van het landelijke spoorwegnet. Op hun site vind je o.a. een online spoorboekje van heel Engeland.