Madagascar 2000 - Reisverslag - dag 12

Ranomafana

Vanavond slapen we in een ander hotel, dus eerst brengen we onze bagage daarheen. Vervolgens rijden we naar de ingang van het Parc National de Ranomafana. We gaan wederom in groepjes het park in. Er is nog wel even de nodige discussie over de gidsen, want die hebben zonder vooraankondiging de prijzen ineens verdubbeld.

De wandeling duurt ruimt 4 uur, en voert ons dwars door het regenwoud. De paden zijn vaak slecht, en sommige stukken moeten we veel stijgen en dalen, terwijl we ons aan bomen en struiken vast moeten pakken om niet het dal in te glijden. En dan kun je niet eens zo maar alle bomen en struiken vastpakken, want sommige hebben flinke stekels, en anderen zijn in gebruik door mieren of termieten.

Onderweg zien we weer de nodige lemuren. We komen 3 soorten tegen. We beginnen zo langzamerhand wel gewend te raken aan de aanwezigheid van deze bijzondere diertjes.

Tegen het einde van de wandeling hebben we een hele lange en steile afdaling. Hoe verder we gaan, hoe meer we onze kuiten beginnen te voelen. De spieren trillen gewoon van de inspanning. Maar het is wel de moeite waard, want we komen uiteindelijk bij een prachtige waterval uit.

Na een korte stop wandelen we naar het dorp en zijn we nog net voor de regenbui in het hotel (Hotel Manja). De regenbui verpest geenszins de sfeer, want op de (overdekte) veranda spelen we urenlang hartenjagen. De clos Malaza zorgt wederom voor een gezellige sfeer, en de dubbelzinnige opmerkingen vliegen over de tafel. Zo "duikt" Edwin onder Gaby, terwijl ik steeds voor de schoppenvrouw ("schop een vrouw") ga.

Route