Madagascar 2000 - Reisverslag - dag 4

Canal des Pangalanes

Vanochtend liep om 7 uur alweer de wekker af. het lijkt wel of we steeds vroeger op moeten staan! Na een kop thee gaan we de stad (Tamatave) in, op zoek naar brood voor ons ontbijt. Een bakker hebben we al snel gevonden, en op de markt kopen we nog een tros bananen voor de komende dagen, tenminste, als ze het einde van deze dag halen, want ze smaken best lekker.

Na het ontbijt op onze hotelkamer gaan we snel weer de stad in om naar het thuisfront een emailtje te sturen. Gaby had beloofd om te laten horen of we goed aan waren gekomen. Er is dichtbij het hotel een plek waar je voor een paar centen kunt internetten. Het gaat allemaal erg moeizaam hier, maar het is er wel, en dat is op zich al een wonder te noemen in een land als dit.

Omstreeks 10 uur rijden we met de bus naar een haventje. Hier staan allemaal leuke meubeltjes, gemaakt van boomstammetjes, keurig afgewerkt. Ik zou ze zo mee naar huis willen nemen, maar ja, dat gaat nou eenmaal niet. In het haventje ligt ook de boot waarmee we vandaag een tocht over het Canal del Pangalanes gaan maken. Dit "kanaal" is een lang stelsel van meren, verbonden door kanalen. Totaal is het zo'n 600 kilometer lang. Wij zullen vandaag alleen de eerste 60 km varen.

De tocht is werkelijk schitterend! Het kanaal loopt door een prachtig natuurgebied, met een enorme verscheidenheid aan bomen, planten en struiken. Op het water drijven hyacinten en waterlelies, soms zoveel dat de bestuurder van de boot de motor even stil moet zetten om te voorkomen dat de schroef erin verstrikt raakt.

Regelmatig passeren we houten bootjes, die men met een lange stok of een peddel voorbeweegt. Er wordt van alles op vervoerd, zoals bamboe, bananen en brandhout. Langs de kant zwaaien kinderen ons lachend toe, en vrouwen doen de was of zoeken naar voedsel tussen de waterplanten. In het water staan vele houten stokken, waartussen netten zijn gespannen voor de visserij. Via touwen kunnen de vissers de netten laten zakken (vaak vanaf de kant) zodat we met onze boot kunnen passeren.

Het begin van het kanaal is helaas ernstig vervuild. Op het water drijft olie, en de kanten zijn ook met dit zwarte goud besmeurd. De olieraffinaderij in Tamatave zal hier ongetwijfeld mee te maken hebben, want deze staat vlakbij het kanaal. Maar verderop is het water heel helder, en kun je de bodem (varierend tussen de 7 en 16 meter) zo zien.

Terwijl Gaby voor op de boot in de zon is gaan zitten, praat ik een tijdje met Bambino. Hij werkt bij het Bush House (waar we de komende dagen zullen verblijven). Hij komt oorspronkelijk van Ille Saint Marie, maar zijn moeder woont nu in een van de krottenwijken van Tamatave. Hij vertelt me hoe hij hier is opgegroeid, over school en werk, etc.

Halverwege de middag komen we bij hett Bush House aan. Het is hier echt een paradijs! Tropisch strand, palmbomen, bamboe bungalowtjes, een waterstroompje dat naar het meer stroomt, enz... Ja hier zullen we het ongetwijfeld wel een tijdje uit kunnen houden!

Op de vlonder worden we verwelkomd door 2 grote maar vriendelijke honden. Op het strand wacht de beheerder ons op. Hij heet Alain, en is een blanke, wat toch wel even verbazend is.

Het verdelen van de kamers gaat steeds vlotter. De meesten weten nu wel dat Gaby en ik goede vrienden zijn, maar geen "stelletje". We krijgen dan ook altijd keurig een kamer met 2 bedden. De mensen vinden het juist wel leuk dat wij zo met z'n tweeen op vakantie gaan, maar blijkbaar komt zoiets toch maar zelden of nooit voor.

Aan tafel wordt er met de nodige dosis humor gesproken over de relaties. Een stel is afgelopen dinsdag in het geheim getrouwd, en daags erna op reis gegaan. Gisteren zijn bij de ouders de kaartjes in de brievenbus gevallen met de heugelijke mededeling. Tsja, dat is natuurlijk ook een manier!

Route

Foto's

Klik op de foto's om ze te vergroten.

Transport van suikerriet.

Visserij op het Canal des Pangalanes.

Gaby geniet vooraan op de boot van de zon.

Mooie witte stranden, lekker om daar even een korte stop te maken.

Een klein vissersdorpje.