Madagascar 2000 - Reisverslag - dag 5

Palmerie

Bambino brengt ons vanochtend per speedboot naar de Palmerie. Dit is een stuk regenwoud (prive-reservaat) waar maar liefst 8 soorten lemuren wonen. Ze leven hier gewoon in het wild, en omdat ze geen natuurlijke vijanden hebben, zijn ze totaal niet schuw. Een banaantje is al ruim voldoende om ze op je schouder te krijgen, en ze zijn net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hun.

Van de 8 soorten hier kunnen we er 6 verwachten. Twee zijn namelijk nachtlemuren. De meeste soorten hebben prachtige wollige staarten, die vaak langer zijn dan de beestjes zelf. De geluiden zijn zeer verschillend, van een beetje knorren tot ape-geschreeuw. Ze springen razendsnel van tak naar tak. De sprongen zijn vaak vele meters!

De lemuren kennen de gids vrij goed. De gids roept regelmatig "maki maki maki makiiiii!!" en uit alle hoeken en gaten komen ze dan op hem af om een stukje banaan te bemachtigen. De meesten kun je ook gewoon aanraken. Sterker nog: voor je het in de gaten hebt, zit er al eentje op je schouder en blijft dan gerust een paar minuten zitten, ook als je gewoon verder loopt.

De kopjes zijn vaak erg vertederend, en de manier ze zitten, staan en hangen is een waar schouwspel. Als er een groepje op de grond loopt, zie je al die staarten omhoog staan, met mooie krullen erin.

Aan het einde van de wandeling krijgen we nog wat sterschildpadden en reptielen te zien, waaronder mooie kikkers, gecko's en kameleons. Deze leven echter wel in gevangenschap.

Na drie uur "aaaah" en "oooh" geroepen te hebben, gaan we weer terug naar het Bush House. Op de speedboot koel je lekker af. Ik zou zo best een uurtje rond willen varen over het meer, hoewel het eigenlijk niet in deze primitieve omgeving past. Het weer is prachtig, de zon prikt behoorlijk. Zonnebrand faktor 28 doet gelukkig wonderen. Gaby heeft al een rood gezicht van de boottocht van gisteren, en vandaag is daar ongetwijfeld weer wat kleur bijgekomen. Of dat rood of bruin is, is vooralsnog niet te zien.

Na de lunch (stokbrood met omelet) neemt Bambino ons mee het achterliggende bos in. We gaan een wandeling maken over de heuvels achter het Bush House. Op het eerste gezicht lijken hier alleen reizigerspalmen te groeien, maar als je wat verder kijkt, zie je een veelvoud van planten: allerlei mooie bloemetjes, plantjes die hun bladeren dichtvouwen op het moment dat je ze aanraakt, etc.

In een moeras bij een meer zien we bekerplanten. Dit zijn planten met bekervormige bladeren/bloemen, waar onderin een hele zoete maar giftige vloeistof zit. Insekten komen hier op af, kruipen de beker in, maar glijden de vloeistof in waar ze niets anders staat te wachten dan de dood. De plant leeft hiervan, het is een vleesetende plant.

Route

Foto's

Klik op de foto's om ze te vergroten.

Wat een mooie krulstaarten!

Ze komen hier wel erg dichtbij!

Wat een mooie! Maar wel oppassen, want deze bijt.

Een knalrode kikker, die is ongetwijfeld giftig.