Madagascar 2000 - Reisverslag - dag 15

Isalo: Canyon des Signes en Canyon des Rats

De eerste dag in Isalo gaan we een kijkje nemen in twee kloven, namelijk de Canyon des Signes (apenkloof) en de Canyon des Rats (rattenkloof). Reeds toen we gisteren op weg waren naar Ranohira konden we deze twee spleten in het massief al zien. Vandaag gaan we ze van dichtbij bekijken.

Voordat we de eerste kloof gaan bekijken, gaan we eerst op bezoek bij een groep ringstaartlemuren. De diertjes trekken zich werkelijk niets aan van onze aanwezigheid. Ze gaan ongestoord verder met hun dagelijkse bezigheden (eten en een beetje rondhangen). Opvallend zijn hun lange staarten, wit met zwarte ringen. Springen kunnen ze goed, ze springen vele meters door de lucht van de ene naar de andere tak.

Je kunt hier wel uren naar blijven kijken, maar er wacht ons nog veel meer moois, dus beginnen we met de klimtocht door de kloof. Een aantal mensen besluit toch niet verder te gaan, omdat het een bijna continue klauterpartij is over de enorme rotsblokken. Maar ik voel me uitstekend en dat klauteren vind ik best wel leuk! Als een steenbok springen we van de ene naar de andere kei. Na een paar honderd meter stoppen we en vertelt de gids ons het een en ander over het ontstaan van de kloof en over de flora en fauna. Ik zou nog best veel verder willen, maar helaas laat het programma dat niet toe. We gaan dus weer terug naar de achterblijvers.

Na een gezamenlijke lunch gaan we verder naar de tweede kloof. Onderweg komen we een groep sifaki's tegen. Dit zijn bijna geheel witte lemuren. Er zit ook een jonge sifaki bij, die zich stevig vastklemt op moeders buik. We lopen weer verder, nu door een graslandschap dat net zo hoog is als wijzelf. De rattenkloof gaan we maar een klein stukje in. Interessanter hier zijn de Bara-graftombes welke alleen bereikbaar zijn door tegen de stijle rotswand op te klimmen. Ik zou het niet in mijn hoofd halen, maar die Bara-mensen hier doen het wel als de overblijfselen van een familielid daar gebracht moeten worden. Ze drinken zichzelf dan moed in en klimmen met een zatte kop omhoog.

We lopen weer terug naar onze bus. Met Cecile praat ik nog over het ontstaan van dit landschap. Het verhaal van de natuurlijke erosie is hier prachtig te zien.

Route

Parc National d'Isalo

Het Parc National d'Isalo is opgericht in 1962 en is absoluut een van de mooiste en opmerkelijke gebieden van Madagascar. Het is een enorm zandsteen-massief van ruim 80000 hectare. Het landschap doet erg vreemd aan, met het vallen van de schemer verandert het in een spookachtige omgeving.

In de kloven (tot 200m diep) wemelt het van het leven. Er is veel groen, en er wonen diverse soorten lemuren en vogels. Bij de kloven zijn ook diverse tijdelijke graven en graftombes van de Bara te zien.

In het park zijn verder diverse beekjes, kleine watervalletjes en poelen (zoals het Piscine Naturel, waar je heerlijk kunt zwemmen).