Madagascar 2000 - Reisverslag - dag 16

Isalo: Piscine Naturel

Vandaag splitst de groep zich op in 2 delen: een groot deel gaat mee met de tweedaagse trektocht door het park. Gaby en ik blijven achter, samen met Danny en Martine. Wij hebben nog een voordeel: we hebben de beschikking over het busje met de chauffeur en bijrijder. We stellen daarom een "plan du campagne" op: vandaag gaan we naar het Piscine Naturel, en morgen naar een waterval en een nabijgelegen saphir-mijn.

Bij het ANGAP-bureau pikken we onze gids op. Hier ontstaat nog even wat discussie, aangezien er wat verwarring is rondom de gidsen. Uiteindelijk gaan we met een Frans sprekende gids op stap, en niet met de beloofde Engels-sprekende. Maar Danny en Martine zijn Belgen, en spreken gelukkig een aardig woordje frans.

Met "onze" bus gaan we naar de rand van het park. Van daaruit gaan we te voet verder. Onderweg laat de gids ons een voormalig graf van de Bara zien. Deze stam begraaft de overledenen in de rotsen van het Isalo-massief. Het graf is nu niet meer in gebruik, aangezien de begraving maar tijdelijk is. Hun laatste plek vinden de overledenen op een veel hoger niveau in de bergen, namelijk halverwege een hoge rotswand, waarvan we gisteren al een mooi voorbeeld hebben gezien.

Verderop komen we een typerende plant voor deze omgeving tegen, namelijk de "Elephants foot". Het is een soort enorme knol, met daarop takjes waaraan een enkel blaadje hangt. We zien ook enkele bloeiende exemplaren.

Dan komen we bij het doel van deze tocht, namelijk het "Piscine Naturel", in normaal Nederlands betekent dat "natuurlijk zwembad". En dat blijkt wel, want het is redelijk druk rondom de poel. Een enkeling springt vanaf de hoge rots het water in. Overigens is echt alles hier "natuurlijk", er zijn geen kleedhokjes, je moet je maar ergens tussen de struiken omkleden.

Nadat we van onze eenvoudige lunch hebben genoten, ga ik met Danny naar beneden en nemen we een duik. Aan de overkant is een klein watervalletje, waar je heerlijk onder kunt staan. Dat water is ook warmer dan dat van de poel, zodat het echt heerlijk is om het water even op je te laten kletteren. Blijkbaar zijn wij Nederlanders het wel gewend om in redelijk koel water te zwemmen, want de meeste mensen vinden het veel te koud en kijken aan de zijkant toe. Bovenaan de waterval is Hilde aan de praat geraakt met enkele studenten, en kijkt toe hoe wij het water trotseren.

Later komen er een aantal bekende gezichten: de andere helft van onze groep, die bezig is met hun trektocht, is gearriveerd. Na de zwempartij kunnen we het niet laten om bovenop met enkelen van hun nog een potje te hartenjagen.

Maar aan al het goede komt een eind, dus ook aan ons verblijf in deze oase. We gaan weer terug langs dezelfde weg. Onderweg passeren we de kampeerplaats waar de anderen zullen overnachten. Gaby ziet de kleine tentjes niet zo zitten en is blij dat wij in een hotel slapen.

Aangekomen bij het hotel is er nog wat vreemds aan de hand. Zo is alleen het tweepersoonsbed opgemaakt. Dus Gaby terug naar het hotelpersoneel om te vragen of het andere bed op de kamer ook opgemaakt kan worden. Die kijken haar heeeeel vreemd aan, maar ze doen het toch. Toeval of opzet? Er gaat bij ons een lichte verdenking uit naar wat mensen uit de andere helft van de groep. Zal dit weer een van hun koppelpogingen zijn

Het Hotel Des Orchidees is overigens nog flink aan het uitbreiden. Onze kamers zijn eigenlijk amper af. De draden komen nog uit de muur, en er is geen afscheiding tussen de douche en de slaapkamer. Het eten smaakt goed, alhoewel het redelijk vet is.

Route